Omgeving

De woonvorm biedt een ‘thuis’, het anker van en in het leven van de cliënt.

Als mensen met autisme zich veilig ervaren in hun omgeving, leveren afwijkingen in hun programma en sociale interacties minder spanning op. De voorspelbaarheid van de afloop is belangrijker.

Daarnaast hecht deze doelgroep vanuit hun autistisme aan hun omgeving, dus ook al zijn de omstandigheden niet altijd optimaal, een alternatief levert altijd meer spanning op dan die van de realiteit. Dit werkt berusting in de hand.

Sociale interactie is onvermijdelijk, niet ongewenst maar wordt ook niet over-gestimuleerd. We praten eerder over ‘aantikken’, soms letterlijk, passend bij en in de situatie van dat moment.